Delphine Lecompte – Ademloos Ademloos Toen je auto de tunnel indookhielden we onze adem indat hadden we zo afgesprokennog voor ik het licht aan het einde zaghad ik al opgegeven en driemaal mijn longen gevuldmaar zonder jouw adem naast mijvoelde het alsof ze werden gevuld met natte aarde.Ademloos bereiken we de parkingvan een vijandige meubelketenwaar je gerookte zalm op Zweeds brood kan etenterwijl je kinderen of die van een anderverdrinken in een bad van ballenof simpelweg worden meegelokt.Je kocht een sofa voor je dochterdie alle mysterie uit haar leven heeft gebannenen dus werkt aan winsten op varkenskotelettenhet werd een beige sofa met rode spikkelswaar je geen aanstoot aan kan nemen.Op de terugweg werden we bevangendoor smog en weemoedjij door smogik door beide Delphine Lecompte (1978)uit: De dieren in mij (2009) Meer over Delphine